wandelen en auto-hobbelen

Dinsdag 8 juli

Vandaag uitgeslapen. Rustig ontbijt en daarna wat watsapp jes.
We gaan in de omgeving toeren. Eerst rijden we een heel stuk naar het noorden. We stoppen bij een bezoekerscentrum van het natuurgebied Ásbyrgi. Na wat info en een toilet gaan we de rotskloof in en maken een wandeling. De wanden zijn links en rechts zo'n 100 meter hoog en er nestelen vogels in. In de kloof zowaar allemaal begroeiing omdat dat in de beschutting van de hoge wanden goed gedijt.
Daarna door op een Bweg. Na flink wat heen en weer geschud komen we aan bij de Hljódaklettar. Dat is een wonderlijk gebied wat is ontstaan doordat er in de oertijd een vloedgolf voor een doorbraak zorgde van een natuurlijk gevormd stuwmeer hierdoor werden de kraterranden weggespoeld en bleven alleen de harde basaltkernen over. Er zijn allerlei rare rozetformaties ontstaan alsof iemand met rotsen heeft zitten kleien met een malletje. We lopen hier een wandeling doorheen en verbazen ons over het gebied.
Dan die hele hobbelweg weer terug. Een stuk grote, normale weg en weer een hobbelweg. Hans heeft al zijn stuurkunsten nodig om de enorme gaten te ontwijken. Maar na circa 25 km zijn we bij de Hafragilsfoss. Een stukje lopen en dan zijn we bij een enorme canyon met daarin een waterval van 27 meter hoog. Het gebied is echt prachtig en we genieten van de ruimte, een soort stam van de holebeer - ervaring. Er zijn weinig andere toeristen.
Dan door over de hobbelweg naar de toeristentrekker uit de buurt: de Dettifoss. Een stukje lopen vanaf de parkeerplaats (die vol staat met auto's en bussen) dan zijn we bij de bekende waterval. Wel 44 meter hoog en enorm breed. Maakt veel herrie. Vult het hele dal. Heel eerlijk gezegd hebben we meer genoten van de Hafragilsfoss omdat je daar veel meer van de kloof ziet en hier alleen maar een enorme waterdamp ziet.
We hobbelen weer verder tot we na nog een enorm gat na een brug weer op de grote weg zijn.
We rijden weer een behoorlijk stuk terug richting hotel en komen een pizzahut tegen. Mooi :) . Na het eten lopen we nog een stuk bij Dimmuborgir. Hier vormde lava na een uitbarsting van een vulkaan een 20 meter diep meer en stolde al behoorlijk. Plotseling ontstond toch een doorbraak. De vloeibare lava liep weg en er ontstond een raar doolhof met de meest vreemde vormen. Ook hier toeristisch. Alle paden gemarkeerd met draad en een groot gedeelte geasfalteerd. Het moet niet veel gekker worden!
Ten slotte lopen we nog een stuk Höfdi. Een klein schiereiland met weelderige begroeiing. Dan is het genoeg geweest voor vandaag, terug naar het hotel!

Jolande