Urubamba

Naar Urubamba
Vanmorgen vroeg zijn 7 groepsleden op de Inca- of Larestrail gegaan. Met de rest van de groep, 9 personen, hebben we een busje gehuurd en gaan we met Annette naar Urubamba. We vertrekken rond 8:30 uur. Omdat er weer een dansfestival is op de Plaza des Armes duurt het even voor we het historische centrum uit zijn. Het is een aparte rit door alle smalle straatjes. In een wat moderner deel van de stad stoppen we nog even om te pinnen. Gelukkig kunnen wij een pinautomaatngebruiken, want zoals vaak staat er weer een lange rij voor het opnemen van geld bij het loket.
Als we de stad uit zijn, wordt de omgeving al snel mooi, met vulkanen en valleien. We zouden wel constant foto's willen maken. De eerste stop is bij Chinchero. Hier krijgen we een uitgebreide uitleg over het spinnen en verven van wol (Alpaca- of schapenwol). Een stuk of 6 dames, van een familie, oud tot jong, laten zien hoe een en ander in het werk gaat. Het verven gebeurt met natuurlijke grondstoffen. Ook wordt het weven van kleedjes gedemonstreerd. Hierna kunnen weer de nodige souvenirs gekocht worden.
Hierna stoppen we bij een uitzichtspunt. Onder andere zien we oude voorraadschuren van de Inca's en ook hier weer mooie vergezichten.
Nu op maar Moray. Een bijzondere archeologische site, die bestaat uit 3 'kuilen' waarin door de Inca's terrassen zijn aangelegd. Over het doel bestaan verschillende theorieën, maar niemand weet wat het echt is. We lopen hier een uurtje rond en gaan dan naar het dorpje Maras. Hier start onze wandeling naar Urubamba. Een erg mooie tocht, met vergezichten, dus we blijven fotograferen. Na een uur komen we bij de zoutterassen van Salineras. Uit de bergen stroomt daar vulkaanwater met een hoog zoutgehalte. Het water wordt d.m.v. kanalen naar de terrassen geleid. Door de zon verdampt het water en blijft het zout achter. Dit wordt verzameld in zakken en verkocht. Hard werken voor weinig geld! Onze tocht loopt dwars door de zoutterrassen. Een heel apart gezicht.
Na de zoutterrassen lopen we door richting Urubamba. Aan de rand van het dorpje staat het busje te wachten, dat ons naar de regenbooghuisjes van de stichting Ninos del Arco Iris brengt. We komen daar tegen 5 uur aan. Al snel krijgen we onze kamers. En die blijken heel mooi en luxe te zijn. Het koelt al snel af, dus eerst maak ik onze open haard aan. Daarna een lekker warme douche (het bad is voor mij te klein) en dan voor de open haard een boek lezen. We eten ook op het terrein en het smaakt uitstekend!
Na het eten dit verslag geschreven voor de open haard en dan is het al weer bedtijd. Morgen krijgen we een rondleiding over het complex wat is opgezet door een Nederlandse, Helena van Engelen. Hier worden kansarme kinderen opgevangen. Hier morgen meer over.
Hans.