Agua Calientes

Naar Agua Calientes
Vanmorgen bijtijds op. Ontbijten, spullen in de taxibus en weer een rit naar Ollantaytambo. Daar nemen we de gereserveerde trein van 9.50 uur naar Agua Valientes. Ik heb een hele mooie plaats: ik rijd vooruit en ik zit bij een groot raam. Bovendien zit er een klein raampje bovenin het raam wat open kan. Als ik in een rare kronkel op mijn zitplek ga hangen kan ik door het raampje heen fotograferen. Dat doe ik dan ook want het is een prachtige rit. Eerst langs allerlei bergen, aldan niet met sneeuw met lage karige begroeiing. Hier en daar een huisje/koe/ plaatselijke inwoner in aparte dracht. De trein volgt de hele tijd de loop van de (woeste) rivier. Dan na een half uur gaat het landschap opeens veranderen.
Er komen steeds hogere struiken die veranderen in bomen. Er komen lianen, er komen prachtige felgekleurde bloemen, er zijn geen koeien meer, er komen andere en grotere vogels, we rijden een steeds nauwere kloof in en komen uiteindelijk in Agua Calientes, het eindpunt. Middenin het nevelwoud. We stappen uit met onze tas en lopen via allerlei toeristische stalletjes (die heel slim over de weg zijn gebouwd zodat je er wel door heen moet) nog een minuut of 10 naar ons hotel voor vannacht. In het hele stadje is geen electriciteit omdat men met de kabels bezig is dus in alle winkels ed branden kaarsen. We checken in en gaan met de groep een stukje door het stadje lopen en vervolgens lunchen. Daarna verkennen we met z'n tweetjes de rest van het stadje dat zeer klein en erg toeristisch is. Logisch want de trein stopt hier en je kan hier alleen maar over een zeer slechte weg komen. We kopen voor Hans een T-shirt en voor Jolande een paar armbandjes. We gaan op een terrasje wat drinken en mensen kijken terwijl voor ons een goed Peruaans bandje speelt. De zon schijnt nog steeds behoorlijk fel en er is duidelijk te merken dat we hier lager zitten en het dus warmer is. Maar zit je in de schaduw dan is het merkbaar graden kouder. Daarom halen we rond 15.00 uur onze fleece en broekspijpen op in het hotel en lopen een stuk langs de rivier. Hans gaat nog een heel stuk verder en ik ga dit stukje maken in de hoop dat we vanavond en elektriciteit en Wifi ergens kunnen krijgen. Ik zit hier op een bankje langs de rivier, er ligt al de hele tijd een straathond aan mijn voeten te slapen. Aan de andere oever is een enorme berg met aan de voet nevelwoud waar steeds grote parkieten en papegaaien uit krijsen en soms overvliegen. Er is bomengroei tot een bepaalde hoogte, daarna zeer steil omhoog alleen maar varens en een soort klimplanten met lianen. Achter mij is de weg waar in een rap tempo bussen af en aan rijden om toeristen op te halen. Toeristen die liever terug willen lopen komen tussen de rivier en mij langs terug naar het stadje. Morgen ga ik ook met zo'n bus omhoog het laatste stuk naar Macha Picchu. We vertrekken op een onmogelijk vroeg tijdstip dus vanavond vroeg eten en plat.
Jolande